Jest to indywidualna prezentacja artystki, która w swoim malarstwie tworzy niezwykle sugestywną iluzję materii. Poruszając się na granicy hiperrealizmu i abstrakcji, tworzy ona prace, które zdają się dematerializować i wtapiać w otoczenie. Złudzenie oraz pytanie „jak to jest zrobione?” to pierwsza reakcja na jej malarstwo. Jednak Borowa używa tych iluzji, aby skierować naszą uwagę dalej, poza powierzchnię obrazu i zająć się problematyką percepcji, a także naszego zaufania do niej. Artystka nieoczekiwanie kieruje nas w obszar kontemplacji, skupienia i medytacji.